Boven alles ben ik ik.
Mijn vuur is niet in hokjes te vangen.
Vrouw, moeder, echtgenote, ondernemer, bovenal ben ik Greta.
Greta, eigenlijk Grietje volgens mijn officiële geboortebewijs.
En o ja, er zijn ook nog een aantal doopnamen aan mijn arsenaal van namen toegevoegd.
En toch is en blijft het Greta.
Prachtig vind ik het nu: Greta.
Terwijl, toen ik ooit van Limburg naar Groningen verhuisde als kind, mijn naam opeens een andere lading kreeg.
Opeens was het de naam van een koe en dus werd ik min of meer vergeleken met die koe.
Geinig eigenlijk als je het zo bekijkt: koe, vrouw, moeder, echtgenote van, ondernemer.
Mijn vuur valt niet in een hokje te vangen, ik bepaal mijn eigen hokje wel.
Ik kies voor het hokje dat ik zelf bouw, waar ik me goed bij voel als mens, met genoeg zuurstof om mijn vuur te laten branden, waar vuur kan groeien om anderen te verwarmen, waar vuur vonkjes verspreidt om anderen te inspireren hun vuur te voeden.
Mijn vuur valt niet in hokjes te vangen, en dat van jou?
